Paniekaanval

Ze slaakte een hele diep zucht voor ze me dit vertelde. Ik kon duidelijk aan haar zien dat ze het er moeilijk mee had, zich misschien ook wel schaamde. Bemoedigend knikte ik haar toe, legde mijn hand even op haar arm en wachtte tot ze ging vertellen. In het begin ging het een beetje twijfelend en voorzichtig daarna werd ze steeds zekerder terwijl ze haar verhaal deed over haar eerste paniekaanval.

Paniekaanval

‘Oké, een paniekaanval dus. Of nou ja, ik noem het altijd zo, maar ik weet eigenlijk niet of dat het echt een paniekaanval is… Het begint er meestal mee dat ik twijfel aan mezelf. Ik heb sowieso al een laag zelfbeeld, dat heb ik al jaren en meestal kan ik er prima mee omgaan maar soms niet. Soms wordt het me gewoon allemaal teveel en dan denk ik: zie je wel, je kunt er niks van! Of Wat ben je toch dik en lelijk, je bent helemaal nergens goed in en iedereen is overal beter in dan jij! Geen leuke gedachten om te hebben. Die gedachten bij een paniekaanval zijn dan zo overheersend dat ze me helemaal op lijken te vullen. Het voelt alsof mijn lichaam te klein is voor de emoties en gedachten die dan door me heen gaan. Ik voel me dan boos, kwaad, echt woest gewoon. Maar ook walg ik dan van mezelf en ben ik eigenlijk diep van binnen heel verdrietig. Teleurgesteld ook wel, in mezelf dan.

Dat alles roep zoveel energie op, het is bijna niet uit te leggen. Ik zou willen dat ik vaker zoveel energie had, haha. Maar die energie is echt enorm en wil er direct uit. En constructief is het niet… Ik kan dan alleen maar denken aan dingen slopen, kapot maken. Met die vervloekte explosieve kracht die ik dan ineens heb. En helder nadenken zit er dan niet meer in, ik kan alleen maar denken aan hoe verschrikkelijk ik mezelf vind. Ik heb echt al een aantal dingen kapot gegooid in mijn leven. Dan werd het me allemaal teveel en dan pakte ik het eerste wat ik zag liggen en gooide ermee tegen een muur. Daarna voelde ik me dan heel slecht. Bijna meteen besef ik me dan wat ik gedaan heb en krijg ik spijt. Tja en dan kan ik eigenlijk alleen maar huilen.

Negatieve gedachten

Maar dit is nog niet eens het ergste. Soms, heel soms als die stomme gedachten weer eens de overhand nemen, vooral na een paniekaanval, dan voel ik me zo waardeloos en boos op mezelf dat ik… dat ik mezelf iets aan wil doen. We hebben zoveel messen, scharen en andere scherpen voorwerpen in huis… meestal kan ik mezelf bedwingen maar niet altijd. Een enkele keer heb ik mezelf al in mijn armen of benen gesneden. Waarom ik dat doe? Ik denk om mezelf te straffen, omdat ik vind dat ik het verdiend heb omdat ik zo waardeloos ben.

Momenteel gaat het gelukkig beter met me. Ik heb geleerd hoe ik de gedachtestroom kan stoppen op tijd. Afleiding zoeken en vooral veel contact hebben met mijn vrienden en familie helpt me echt.’

Bovenstaand verhaal is gebaseerd op fictie, maar helaas komt dit wel daadwerkelijk voor. Herken je jezelf hierin en wil je weten hoe jij er mee om kunt gaan? De psychologen van Psycholoog op Afstand staan graag voor je klaar! (Gastblog door: Naomi Mulder, Toegepast Psycholoog).

Start nu met een online psycholoog

Meld je nu aan voor een intakegesprek met een online psycholoog of psychiater van psycholoogopafstand.nl. Waar, wanneer en hoe jij maar wilt (bv via Facetime, Skype, Whatsapp, chat of email). Zolang je beschikt over internet kun je gebruik maken van onze diensten.

Onze online (Gz-)psychologen zijn ruim ervaren, universitair opgeleid en BIG-gecertificeerd. Hierdoor bieden wij hoogwaardige online hulp. Wij bieden online therapie van Rome (Italie), Canberra (Australië) tot Reuver of Best gewoon in Nederland.

Start vandaag nog met online therapie!
Vul onderstaand formulier in om je aan te melden voor een eerste gesprek met een online psycholoog of als je vragen hebt over onze werkwijze.

Ook kun je een bericht sturen naar info@psycholoogopafstand.nl